Wordt er nog steeds afval gestort in Nederland? Is dat wel wenselijk? En wat moeten we met die stortplaatsen? Het ontbreekt vaak aan informatie om een goed beeld te kunnen vormen. Daarom delen wij graag onze standpunten over deze vragen die leven in de maatschappij.
Stortplaatsen zijn ideale locaties voor duurzame energie productie
Het is moeilijk in ons dichtbevolkte land om goede locaties te vinden voor de productie van zonne-energie, windenergie en biogas. Het gaat vaak ten koste van ruimte die we beter hadden kunnen benutten (bv. landbouwgrond of natuur). Of de buren hebben er last van. Of het lokale net is er niet op ingericht. Of de locatie is te klein om het financieel rendabel te maken. Dat ligt allemaal anders bij afvallocaties zoals stortplaatsen. Het betreft grond waar we – naast niet brandbaar en niet recyclebaar afval – geen andere nuttigere bestemming voor in gedachten hebben. Afvallocaties liggen meestal afgelegen zodat er relatief weinig burenoverlast is. Vaak wordt er op afvallocaties zoals stortplaatsen al biogas of elektriciteit geproduceerd zodat het netwerk als beschikbaar is. Afvallocaties zoals stortplaatsen hebben enorm veel ruimte voor windturbines en mooie schuine hellingen om zonnepanelen te plaatsen. Attero ziet veel kansen om samen met gemeenten, provincies, waterschappen en omwonenden onze afvallocaties door te ontwikkelen tot regionale energieproductie centra.
Stortplaatsen blijven essentiële nutsfunctie voor niet-recyclebaar afval
We streven ernaar om in 2050 een volledig circulaire economie te hebben. Attero onderstreept dit streven. Met veel passie investeert en innoveert Attero om meer grondstoffen in de kringloop te houden. Toch zullen er ook in 2050 nog stoffen zijn die niet te recyclen zijn. Denk aan Zeer Zorgwekkende Stoffen (ZZS). PFAS is één van de bekendere families chemische stoffen binnen de zeer zorgwekkende stoffen. Alleen al de familie PFAS bestaat al uit 6.000 familieleden. Kan je nagaan hoeveel stoffen we op de markt hebben die we eigenlijk niet in de circulaire economie willen hebben. Innovaties zullen zich de komende decennia gaan richten op het zo goed mogelijk scheiden, concentreren en isoleren van deze zorgwekkende stoffen van andere stromen, zodat we zoveel mogelijk schone materiaalstromen kunnen blijven hergebruiken. Dat gebeurt nu vaak op afvallocaties waar scheidingsinstallaties, grondbanken en stortplaatsen elkaar versterken. Het scheidingsresidu waarin deze zeer zorgwekkende stoffen terecht komen willen we echt niet meer terug hebben in nieuwe producten in de circulaire economie. Dit scheidingsresidu willen we op een veilige manier storten zodat het geconcentreerd en beheerd niet tot verdere milieuvervuiling zal leiden. Zolang er in de wereld dagelijks nog producten gemaakt worden waarin zeer zorgwekkende stoffen zitten en er nog volop zeer zorgwekkende stoffen in ons milieu voorkomen, blijven stortplaatsen een essentiële nutsfunctie, ook na 2050. Het is in het overheidsbeleid belangrijk om de conceptuele toekomstbeelden met nastrevenswaardige doelstellingen te ondersteunen met beleid dat zich richt op de feitelijke werkelijkheid. Het koesteren van de weinige overgebleven operationele stortplaatsen hoort daar bij.